beatrijs wind

Terugbladerend in mijn aantekenboek vond een stukje dat ik vorig jaar schreef. Het gaat over zoiets simpels, zo eenvoudig en dichtbij, dat ik het steeds vergeet.

Waar ik dankbaar voor ben.

Laat ik beginnen met Scarlatti, nee ik begin met mijn vader. Mijn vader die Scarlatti speelde op de piano. Op de schaarse momenten dat hij zichzelf dat toestond. Ik ben blij dat Scarlatti vanmorgen in mijn hoofd opdook en dat ik dacht: Yes! Die ga ik opzoeken! Ik ben dankbaar voor het lidmaatschap van Spotify via M. waardoor ik een Scarlatti-radio kan maken. En dat ik zo weer de verbondenheid met mijn vader kan voelen. Zo dankbaar voor de muziek die hij in mijn leven bracht.

Ik ben dankbaar voor dit huis in Zuilen met al haar mogelijkheden. De tuin waarin ik nu zit te schrijven. Half in de zon, half in de schaduw aan tafel. Het ruisen van de bronnetjes in de belendende tuinen, een zacht windje in de bomen en het geklapwiek van een langsvliegende duif. Ik ben dankbaar voor deze eindeloze weken van warm weer. Het genot van niet na te hoeven denken: wat trek ik aan? Liefst niets! Omdat het elke dag zulk prachtig weer is.

Ik ben dankbaar voor mijn twee prachtkinderen die hier opgroeiden, in redelijke tevredenheid zoals ik laatst kon checken bij C. Ik ben dankbaar voor hun zachtmoedige persoonlijkheid, hun eigengereidheid en zelfstandigheid. Ik ben dankbaar dat het hen goed gaat en dat ze iedere keer weer in nieuwe fases terechtkomen. Ik ben dankbaar dat er al zoveel liefde in mijn leven was.

Ik ben dankbaar voor W., die zomaar ineens mijn leven binnenstapte. Die in zeer korte tijd een onuitwisbare indruk op mij maakte. Mij verbaasde met zijn belezenheid. Mij verrukte met zijn taalgebruik. Mij stormenderhand veroverde met zijn zachtzinnigheid, doelgerichte liefkozingen en zijn nieuwsgierigheid naar alles wat er over mij te weten viel. Niet over mij oordeelde en ruimhartig, gul was, zoals ik nog niet eerder meemaakte.

Ik ben dankbaar voor de tijd die ik heb om mijn leven verder vorm te geven. Nieuwe initiatieven uit te proberen zoals de Zuilense Salons. (Ja! Dat was inderdaad een interessant experimenteel jaar!) En de ruimte om mijn atelier in de huiskamer te maken. Ik verheug me erop.

Ik ben dankbaar voor de overvloed in mijn tuin. De zware druiventrossen onder de pergola, de twee uitpuilende perenbomen. De vijgenboom achter in de tuin die ook weer barstensvol vruchten zit. Ik ben dankbaar voor alle bloeiende bloemen in de tuin en de bijen en vlinders en andere insekten die hun weg ernaar toe vinden.

Ik ben dankbaar voor de hangmat die uitnodigend lonkt en waar ik straks in ga liggen. Ik ben dankbaar voor het geritsel van de bladeren en de vrolijke schaduwconfetti die zij veroorzaken op mijn tafel. Ik ben dankbaar voor het woord schaduwconfetti omdat het precies zegt wat ik bedoel.

Ik ben dankbaar dat ik mezelf geleerd heb (met hulp van anderen!) om dankbaarheid te voelen.

Gratefulness is the Gateway to Abundance